Fehmi Koru*
Dünya kupasının dün gece oynanan Arjantin ile Fransa ortasındaki nefes kesen final maçını televizyondan izlerken en fazla hangi mevzuyu düşünüp durdum varsayım edebilir misiniz?
Ülkemiz siyasetini…
Daha doğrusu, seçime gerçek süratle yol alınan günümüzde, iktidar ve muhalefet cephelerinin beklentilerinin sandığa nasıl yansıyacağını…
Kupayı Arjantin -daha yanlışsız ifadeyle Leonel Messi– kazandı, lakin nasıl kazandı?
Maçı bitimine on dakika kalana kadar 2-0 önde götüren Arjantin, 80. dakikada penaltıdan bir gol yedi, bir dakika sonra da ikinci gol geldi. Böylelikle maç uzatmalara gitti.
Uzatmalarda da Arjantin bir kere daha öne geçmeyi başarmışken, Fransa yeniden golleri eşitlemeyi becerdi.
Fransa’nın üç golünü de -biri penaltıdan- Kylian Mbappé attı.
Arjantin’in birinci ve sonuncu golleri ise -yine biri penaltıdan olmak üzere- Messi’den geldi.
Zaten, spor otoriteleri, daha günler öncesinden, final maçının Messi ile Mbappé arasında geçeceğini duyurmuşlardı. O denli de oldu.
Altın top ödülünü Messi, altın ayakkabı mükafatını ise Mbappé kazandı.
120 dakika içerisinde yenişemeyen iki ülkeden Fransa, maçı, atamadığı penaltılarla Arjantin’e armağan etti.
Penaltılar maçta üçüncü bir ismin yıldızlaşmasını getirdi: Arjantin’in file bekçisi Emiliano Martinez’in…
Onun hissesine da altın eldiven mükafatı düştü.
Finale kalmayı başaracak güçteki iki kadronun müsabakasını izlerken beni bizim siyasi hayatımız neden düşündürmüş olabilir?
Aksine kanaat sahibi olanlar var olsa da, ben, 2023 seçimlerinin iki ittifak açısından eşit kurallarda geçeceğini düşünüyorum.
Genel seçimde Millet İttifakı da Meclis’te çoğunluğu teşkil edebilir ve cumhurbaşkanlığına kendi adayının seçilmesini başarabilir, Cumhur İttifakı da…
Muhtemelen, seçimden evvelki son haftaya ittifaklardan birinin önde gittiği manzarasıyla girilecek; lakin sandıktan kimin -hangi ittifak ile hangi adayın- kazanarak çıkacağı tekrar muhtemelen son ana kadar muhakkak olmayacak.
Bu kanaate bugünkü siyasi duruma bakarak varıyorum.
Ülkemiz siyasi hayatı ile Katar’daki final maçı ortasında göze çabucak batacak kadar besbelli bir fark olduğunu da belirtmeliyim: Maçta ‘fair play’ -ya da centilmenlik- dışında bir davranış sergilenmedi. Rakibi sakatlamaya yönelik yanlışlıklara sapan oyuncu çıkmadı. Hakemin sportmenliğe karşıt davranışlara müsaade etmeyeceği daha maçın en başında aşikâr oldu; her oyuncu bunun şuuruyla oynadı.
Benzerlik burada bitiyor.
Çelmeler, rakibi yarıştan düşürmeyi amaçlayan kuraldışı davranışlar siyasi hayatımızın cilveleri durumunda. Bel altı vuruşlara ses çıkartmaya itiraz edecek bir hakem de ortada yok. Medya tarafgir, sonuncu kararı vermesi gerekecek kurumların anayasa ve kanunlara uygun davranacaklarından kuşku duyuluyor.
İş bu yüzden büsbütün siyasi oyuncuların -partiler, parti idareleri ve adayların- kabiliyetlerine kalıyor.
Maçta sonucu belirlemede kendilerinden bekleneni yerine getiren Messi ve Mbappé’nin bizim siyasi hayatımızda karşılıkları kimler olabilir?
Messi futbola veda yaşı sayılabilecek 35 yaşında; Mbappé ise şimdi 20’li yaşlarda…
Cumhur İttifakı’nın lideri olan ve önünde anayasal mani bulunmasına karşın siyaset arenasına aday olarak sunulan Tayyip Erdoğan bu yönüyle Messi ile benzerlikler taşıyor. 22 yıldır ülke idaresinde bir usta o. Taraftarlarından ‘son bir defa’ için takviye istedi. Karşı tarafın kusur yapması durumunda penaltıdan gol atmaya hazır. Hakikaten, rakip kamptan gelen ‘başörtüsü konusunda yasa çıkartma’ talebini kendisine verilmiş bir ‘pas’ olarak değerlendirdiğini gördük Erdoğan’ın…
Peki, Millet İttifakı’nın rakibi zorlayabilecek, seçime yükünü koyması doğal olarak beklenebilecek Mbappé çapında bir oyuncusu var mı?
Kemal Kılıçdaroğlu?
Meral Akşener?
Ekrem İmamoğlu?
Mansur Yavaş?
Hangisi Mbappé çapında sayılabilir?
Sandık vakti geldiğinde ‘pata’ durumu ortaya çıkar ve sonucu penaltıların belirleyeceği anlaşılırsa, altın eldiven mükafatını almış Martinez’i andıran bir ustalığa sahip kurtarıcı hangi ittifakta var?
Anayasal mani yüzünden kendisine adaylık onayı verilmezse Cumhur İttifakı’nın Tayyip Erdoğan yerine çıkartabileceği ikinci bir isim görebiliyor musunuz?
AK Parti 2007 yılında kendi içinden bir cumhurbaşkanı adayı çıkartması gerektiğinde durum bugünkünden çok farklıydı.
Tayyip Erdoğan doğal adaydı…
Abdullah Gül, Bülent Arınç, Vecdi Gönül de adaylığı düşünülebilen öteki AK Parti’lilerdi.
Sonunda Gül’ü aday gösterdiler…
Ya bugün, Erdoğan aday olamazsa kimi düşünebilirler?
Binali Yıldırım?
Süleyman Soylu?
Ömer Çelik?
Hulusi Akar?
Ne dersiniz, hangisi?
Millet İttifakı’na gelince…
Orada aday olabilecek isimden geçilmiyor, fakat ismi anılanlar arasında ‘golcü’ -yani ‘seçilebilecek’– olan hangisi?
Ben bunları düşünürken penaltılar da kullanıldı ve maç Arjantin’in şampiyon olmasıyla bitti.
“İpi seçim günü bizde hangi ittifak göğüsler?” sorusunun yanıtını dün gece bulduğumu söyleyemeyeceğim.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.